Terugblik: Jan Siebelink, Schubert en Chrysanten
In het kader van de Boekenweek, waarvoor Jan Siebelink is uitgenodigd om het boekenweek geschenk te schrijven, staat hij ook centraal in deze muzieksalon. Jetje van Wijk heeft een kort verhaal, zijn eerste geschreven, uitgezocht om verteld en verbonden te worden met muziek. En als je taal wilt combineren met pianocomposities dan kom je al snel terecht bij Schubert. Als geen ander weet deze componist vele liederen muzikaal te vertolken, liederen die tot op heden nog enorm tot de verbeelding spreken. Zie ook de vele bezoekers bij de vorige salon met ‘Winterreise’.
Maar nu Siebelink en Schubert, hoe zit dat? Kees van der Spek vertelt en verbeeldt expressief het korte verhaal ‘Witte Chrysanten’ uit de bundel Nachtschade. Een verhaal dat als een opmaat gezien kan worden voor het meest bekende boek van de schrijver “Knielen op een bed violen”. Een verhaal over de vader op zijn kwekerij, die met liefde en aandacht zijn planten verzorgt. Een verhaal over de vernederingen, die de zoon moet ondergaan bij een winkelier. De woede en wraakgevoelens die hierdoor opgeroepen worden. De band met de vader, die hij niet meer kan begrijpen als deze in de ban is van een alles overheersende God. Dit verhaal past bij de 31 jarige Schubert, vlak voor zijn dood. Schubert, die weet dat hij zal sterven, componeert als een bezetene. Het verhaal gaat dat hij zelfs ’s nachts zijn bril op had om muzikale invallen direct te kunnen op schrijven. Schubert vol van verdriet: “ik voel me de ongelukkigste, ellendigste mens op aarde……..wiens schitterendste verwachtingen op niets zijn uitgelopen…..”.
Een juiste keuze dus, deze twee te combineren: Bij elk deel in het verhaal weet Jetje die fragmenten te kiezen , die de sfeer van de tekst intens vertolken. De keuze uit de laatste drie pianosonates is perfect. Deze lyrische pianowerken zijn veel minder bekend dan bijvoorbeeld de ‘Impromptus’ of ‘Moments Musicaux’. Juist de opstandigheid van zowel de jonge Siebelink als de zieke Schubert horen we hier verklankt. Alle caleidoscopische gevoelens met robuuste en felle accenten en dan weer de verstilde en intieme momenten houden de zaal ademloos geboeid. Het samenspel van woord en muziek heeft in deze uitvoering de juiste ontroering weten op te roepen, een wonderbaarlijke versterking van elkaar.
Plaats een reactie