Terugblik: De klank van de Saxofoon
Wie van te voren dacht: ‘oh, een saxofoon, dat gaat vast over marsmuziek of jazz’. Die heeft ergens natuurlijk wel gelijk, want zeker in harmonieorkesten en jazz is dit instrument niet meer weg te denken. Geen brassband meer zonder sax! Maar in de Muzieksalon staat vooral de klassieke muziek centraal en ook daar heeft de saxofoon een plaats veroverd.
Bert Haan en Laetitia Hage-Cock, de musici en inleiders van deze salon, zorgen voor een zeer verrassende bijeenkomst.
Adolphe Sax de uitvinder die zijn naam aan het instrument gaf is geboren in 1841 te Dinant. Hij heeft een uiterst turbulent leven in een zeer roerige 19 e eeuw in Parijs, waar hij vooral heeft gewoond. Als zoon van een instrumentenbouwer blijkt hij zeer begaafd en de uitvinder van een groot aantal verbeteringen bij vooral blaasinstrumenten. Muziekinstrumenten die ook in de buitenlucht over een behoorlijk volume en een zuivere toon moeten kunnen beschikken. Jaloerse collega’s maken hem echter het leven behoorlijk zuur. Sax heeft wel succes bij de militaire kapellen, maar sterft berooid en arm ondanks het feit dat o.a. de componist Berlioz zijn vriend en grote bewonderaar was.
De presentatoren hebben voor de salon mooie oude opnamen en muziekstukken gevonden om de klank van de verschillende saxofoons, van de sopraan tot de bas, ten gehore te brengen. Te beginnen met een bekend walsje uit de 19e eeuw, maar er bestaat ook nog een heel vroege opname van de geboorte van de jazzmuziek in de VS, waar de saxofoon een warm onthaal heeft gekregen. Al in 1916 treden ‘The six brown brothers’ op met uitsluitend saxofoons in een cirkus!
En waar blijven nu de klassieke componisten? Bizet heeft al in de Arlésienne suite een rol aan de sax gegeven en Ravel laat o.a.de sopraansax klinken in de Bolero. Echter dé grote verrassing is het optreden van Bert Haan en Laetitia Hage zelf. Samen spelen deze ras musici stukken uit de 20 e eeuw, die speciaal zijn gecomponeerd voor de saxofoon. En heel bijzonder: het ‘Intermezzo’, een stuk van Ad de Jong ,hedendaags componist én zelf aanwezig in de zaal! Een compositie, oorspronkelijk geschreven voor altviool en cello, en die tot grote tevredenheid van de maker hier uitstekend qua sfeer en fluwelige voordracht wordt vertolkt.
Bij de eerste korte stukken, amuses en voorgerechten genaamd door Bert Haan, valt vooral het -Konzertstück für zwei Altsaxophonen- van Paul Hindemith op. Schitterend zoals de saxofoons hier in de vlugge delen over elkaar heen buitelen met uiterst ritmische intervallen en waarbij het lyrische middendeel zo mooi contrasteert.
Maar de grootste verrassing van de middag is het stuk van Nigel Wood, een hedendaagse Britse componist: -Three contemporary Duets-. Het eerste deel – Swanky– heeft een syncopische ostinato als begeleiding bij de melodie, het schitterend middendeel -Elegy- (treurzang) genaamd, waarin twee melodielijnen vloeiend in elkaar overgaan en eindigend in deel drie -Virtual velocity-: razend snel en buitengewoon virtuoos gespeeld.
Na een zeer welverdiend applaus krijgt men nog een toegift uit de barok. Bert Haan en Laetitia Hage hebben het genie Sax werkelijk alle eer bewezen, waardoor wij van zijn uitvinding in alle klankkleuren hebben mogen genieten.
Elly Rozinga
JACQUES Hendrickx
30 oktober 2019 (21:34)
Voor mij veelal onbekende muziek maar samen wel heel mooi gespeeld,
hoe krijgt zo’n kleine dame zoveel geluid uit zo’ groot instrument?
Heb de instrumenten goed kunnen bewonderen en kunnen zien.
Als het instrument het THEMA is, is een uitleg van zo’n instrument wel erg prettig en functioneel.
Ditmaal een met toeters en bellen, die toch allemaal een functie blijken te hebben.
Gelukkig heb ik ook nog na de presentatie wat vragen kunnen stellen.