Een intensieve kennismaking in drie vertellingen
Niet lang geleden had een Franse componist geen andere mogelijkheid om zijn werk uitgevoerd te krijgen dan het concert zélf te geven en vrienden en critici uit te nodigen.
De naam van een componist die Frans én levend was, hoefde maar op een affiche te verschijnen om iedereen weg te jagen. Kamermuzieksociëteiten beperkten hun programma’s tot van Beethoven, Mozart, Haydn, Mendelssohn… allemaal Duitsers.
Dáár kwam verandering in met het multi-talent Hector Berlioz, een briljante maar getormenteerde Fransman die voor het eerst het hele palet aan orkestkleuren optimaal ging benutten met zijn kleurrijkheid. Want klank is kleur.
De oprichting van de ‘Société Nationale de Musique Française’ door Camille Saint Saens, ook wel de Franse Liszt genoemd, markeerde de ‘renaissance’ van de Franse klassieke muziek en een boeiende tijd brak aan.
