Terugblik: Horen Zonder Oren

Horen Zonder Oren lijkt een contradictie, maar Joke Veltman nam ons mee in de wereld van de slecht- en niet-horenden. En als je (bijna) niets hoort, en je bent een muziekmens dan is dat wel het ergste dat je kan overkomen. Er zijn componisten geweest, die met behulp van hun innerlijke oor – product  van hun hersenen dus – een berg vakkennis en een koppig doorzettingsvermogen toch de prachtigste muziek hebben geschreven. Maar de techniek is sinds een aantal eeuwen geleden voortgeschreden, en we hebben nu de beschikking over het cochleaire implantaat, dit kunstoor, waarmee sommige doven geholpen zijn. Maar ook dit hulpmiddel is onbeholpen als het gaat om het horen van muziek.

Om te begrijpen wat het betekent om slechthorend te zijn, heeft Joke een aantal grafieken meegenomen die worden ondersteund met geluidsfragmenten die ons laten meebeleven wat het betekent als je gehoor verslechtert. Het zal ons allemaal overkomen omdat met het ouder worden – en wie, hier aanwezig,  is daar al niet een eind in op weg – het gehoor minder scherp wordt, het Herz-bereik krimpt, wat ons vroeg of laat naar een gehoorapparaat doet grijpen. Ook waarom dit allemaal gebeurt wordt ons gaandeweg duidelijk gemaakt als ze ook de medisch-technische kant van het gehoor laat zien.

joke veltman legt uitHet wordt ook duidelijk dat niet iedereen te helpen is met het kunstmatig gehoor waarin het cochleaire implantaat voorziet. De gehoorzenuw moet nog in orde zijn. Bovendien is dit hulpmiddel gericht op het weer ‘hoorbaar’ maken van spraak, niet van muziek. In plaats van de 3000 ‘trilhaartjes’ in ons slakkenhuis, heeft een cochleair implantaat 10 electroden die signaaltjes naar de hersenen kunnen sturen. Het resultaat krijgen we ook te horen, althans het vermoedelijke resultaat, want degenen die dat zouden moeten beoordelen, zijn de bezitters van het implantaat zelf en die weten niet wat de horende hoort. Maar dat neemt niet weg, dat wij als onervaren niet-horenden een brei van geluid over ons uitgespoeld krijgen waar we niets van kunnen maken, laat staan dat we muziek horen.

Gaandeweg kregen we steeds meer ontzag voor het gevecht dat je, ook met een kunstoor, moet leveren om weer terug te keren naar de wereld van de horenden en vooral de wereld van de muziek. Duidelijk werd dat het nooit meer wordt als vroeger, maar dat, alweer met veel vakkennis en vasthoudendheid, het muzikale leven toch weer vorm kan krijgen. Joke zei het heel treffend: ‘vroeger bestaat niet meer’, maar in het nu en de toekomst valt er nog veel te winnen. Heel veel bewondering dus voor deze stille vechters.

Geen reacties op "Terugblik: Horen Zonder Oren"


    Plaats een reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.